Wszystko o formach i czasach przyszłych – angielski, który musisz opanować!

W angielszczyźnie nie mamy jednego uniwersalnego czasu przyszłego. W praktyce istnieje kilka form wyrażania przyszłości po angielsku, które różnią się znaczeniem i sytuacjami użycia. Do najważniejszych należą:

• Future Simple (will + czasownik w formie podstawowej) – najprostszy sposób mówienia o przyszłości.
• Be going to – plan lub intencja na najbliższy czas.
• Present Continuous używany do przyszłości – ustalone plany, spotkania, wyjazdy.
• Present Simple w funkcji przyszłej – rozkłady jazdy, kalendarze, grafiki.
• Future Continuous – czynności w trakcie trwania w określonym momencie w przyszłości.
• Future Perfect – czynności, które zostaną zakończone przed danym momentem.
• Future Perfect Continuous – czynności trwające do określonego momentu w przyszłości.

Przejdźmy zatem do konkretów i omówmy sobie je wszystkie krok po kroku.

Czas Future Simple tworzymy przy pomocy czasownika modalnego „will”, po którym stawiamy czasownik w prostej, nieodmienionej postaci. Jest to najczęściej używana konstrukcja, bo prosta i szybka do utworzenia.

Przykład:

• I will help you tomorrow. – Pomogę ci jutro.

W pytaniach szyk wygląda tak:

• Will she come to the party? – Czy ona przyjdzie na imprezę?

W przeczeniach używamy formy „will not” lub skróconej wersji „won’t”:

• They will not be late. – Nie spóźnią się.

Kiedy używamy will i Future Simple?

Najważniejsze przypadki to:

• obietnice („I will call you tonight”),
• spontaniczne decyzje („I think I will buy a new computer tomorrow”),
• przewidywania („I’m sure she will win the race”),
• wyrażanie opinii i przypuszczeń („It will be difficult, but we can do it”).

Future Simple a określniki czasu

W tej konstrukcji często stosujemy charakterystyczne określniki czasu, takie jak:

• tomorrow,
• next week,
• next month,
• in the future.

Przykłady:

• She will be flying to Spain tomorrow.
• They will visit us next week.
• This task will be done next month.

Druga bardzo ważna forma to „be going to”. Jej budowa opiera się na czasowniku „to be” (w formach: am / is / are), po którym dodajemy „going to” i czasownik.

Przykład:

• I am not going to travel this summer. – Nie zamierzam podróżować tego lata.
• She says she will buy a new computer tomorrow, but actually she’s going to get a tablet.

Widzimy, że czasownik „to be” zmienia się w zależności od osoby:

• I’m going to, you’re going to, he’s going to, it’s going to, we’re going to, they’re going to.

Kiedy używamy „be going to”?

Najprościej zapamiętać dwie główne sytuacje:

• kiedy mówimy o planie w bliskiej przyszłości,
• gdy przewidujemy coś na podstawie widocznych dowodów.

Przykłady:

• I’m going to buy a new book next week. – Zamierzam kupić nową książkę w przyszłym tygodniu.
• Look at the sky! It’s going to rain. – Spójrz na niebo! Będzie padać.

Inne przykłady z be going to:

• Are you going to visit your grandparents next year?
• Yes, I’m going to spend two weeks with them.
• He told me he’s going to Spain tomorrow.

Czas Present Continuous używamy w kontekście przyszłości, gdy mówimy o planach, które są już ustalone, zapisane w kalendarzu lub potwierdzone z innymi osobami.

Przykłady:

• We are meeting our teacher tomorrow. – Spotykamy się jutro z nauczycielem.
• They are travelling to London next month. – Podróżują do Londynu w przyszłym miesiącu.

Budowa zdań

Budowa jest taka sama jak w zwykłym czasie teraźniejszym:

• podmiot + am / is / are + czasownik z końcówką -ing.

Przykład:

• She is not coming to school this time tomorrow. – Nie przychodzi jutro o tej godzinie do szkoły.

Różnica między „going to” a Present Continuous

Najprościej:

• going to – plany lub przewidywania oparte na dowodach,
• Present Continuous – coś już zostało zaplanowane, mamy umówione spotkanie albo kupione bilety.

Przykład:

• I’m going to visit Italy next year. (Mój plan).
• I am flying to Rome next week. (Bilet już kupiony).

Czas Present Simple także może służyć do opisywania przyszłości, jeśli mówimy o rzeczach zapisanych w harmonogramie lub ogłoszonych w oficjalnym rozkładzie.

Przykłady:

• The bus leaves at 6 p.m. – Autobus odjeżdża o 18:00.
• The lesson starts at 9 tomorrow. – Lekcja zaczyna się jutro o dziewiątej.

Tutaj mamy klasyczne użycie czasu Present Simple, które oznacza nie tyle teraźniejszość, ile przyszłość ustaloną z góry.

Czas Future Continuous tworzony jest przez „will” + „be” + czasownik z końcówką -ing. To forma, w której pokazujemy, że dana czynność będzie trwała w określonym momencie.

Przykłady:

• This time tomorrow I will be flying to Paris. – Jutro o tej porze będę leciał do Paryża.
• At 8 p.m. they will be studying. – O 20 będą się uczyć.

Kiedy używać Future Continuous?

Stosujemy go w kilku sytuacjach:

• aby opisać czynność, która będzie w trakcie w danym momencie w przyszłości,
• by podkreślić ciągłość danej czynności,
• by pokazać, że coś wydarzy się „w tle”, podczas gdy inna rzecz będzie miała miejsce.

To doskonały przykład tego, jak wyrażenia przyszłości mogą różnić się między sobą w zależności od tego, czy mówimy o planie, fakcie z harmonogramu czy o akcji trwającej.

Czas Future Perfect budujemy przy pomocy „will have” + czasownik w formie past participle. To konstrukcja, która brzmi formalniej, ale jest bardzo użyteczna, gdy chcemy podkreślić, że jakaś akcja zakończy się przed inną.

Przykłady:

• By next month, she will have finished reading the book. – Do przyszłego miesiąca skończy czytać książkę.
• At 7 o’clock they will have come back from school. – O siódmej wrócą już ze szkoły.

Używamy tej formy, gdy chcemy powiedzieć, że jakaś czynność zostanie zakończona przed innym wydarzeniem.

Kolejną zaawansowaną formą jest Future Perfect Continuous, którego budowa wygląda następująco: „will have been” + czasownik w formie -ing. Tutaj skupiamy się nie tylko na tym, że coś się zakończy, ale też na tym, jak długo trwało do danego momentu.

Przykłady:

• By 2026, I will have been studying English for ten years. – Do roku 2026 będę się uczył angielskiego już dziesięć lat.
• When you arrive, she will have been working for three hours. – Kiedy przyjdziesz, ona będzie pracowała już od trzech godzin.

Tego typu konstrukcje świetnie nadają się do opisania doświadczenia lub ciągłości działań w określonym czasie przyszłości.

• W każdej konstrukcji wykorzystujemy różne formy czasownika. Future Simple korzysta z pierwszej formy, a Future Perfect z past participle.
• Przy budowie zdań zwracamy uwagę na skrót formy – zamiast „will not” naturalniej brzmi „won’t”. To właśnie skróconej formy uczymy się szybciej, bo w ten sposób mówią native speakerzy.
• Kiedy opisujemy czynności w czasie przyszłym, często musimy się odwołać do konkretnego punktu. Wtedy pojawia się wyrażenie „at the time” lub „at this moment”. Dzięki temu wskazujemy, że coś dzieje się dokładnie w określonym momencie albo zostanie zakończone w przyszłości.

Krótkie przykłady do zapamiętania:

• „She won’t be at home at 5, because she will have come back later.”
• „By the time you arrive, I will have finished reading my homework.”
• „At 8 o’clock they will have been playing football for two hours.”
• „Look, the train is about to leave, hurry up!” – tu używamy „be about” jako kolejnej formy sygnalizującej bardzo bliską przyszłość.

Zadanie 1. Uzupełnij zdania odpowiednią formą (will, going to, Present Continuous, Present Simple).

1. Look at the clouds! It ___ rain soon.
2. The train ___ at 7:30 tomorrow morning.
3. I think she ___ be a great teacher.
4. They ___ visiting their grandparents next weekend.
5. He ___ buy a new computer tomorrow.