Scrolltop arrow icon
CTA background
Zapewnij swojemu dziecku lepszy start dzięki wczesnej nauce angielskiego
App store App store
Udostępnij
X share icon
25.10.2023
Time icon 9 min

Formy wyrażania przyszłości w języku angielskim – czasy przyszłe angielskie

Spis treści

W języku angielskim istnieje kilka sposobów na wyrażenie przyszłości, zgodnych z zasadami gramatyki. W tym artykule omówimy najważniejsze z nich, czyli: konstrukcje „be going to” oraz „will”, a także użycie czasu Present Simple i Present Continuous do wyrażania przyszłości. Dowiesz się, jak i kiedy stosować te konstrukcje oraz jakie są ich odmiany. Jeżeli chcesz się dowiedzieć jak budować konstrukcje przyszłości do mówienia po angielsku o wydarzeniach, które dopiero będą miały miejsce – czytaj dalej!

Konstrukcja “be going to” w języku angielskim

Konstrukcja „be going to” w języku angielskim jest jednym z najpopularniejszych sposobów wyrażania przyszłości. Jest ona bardzo intuicyjna i łatwa w użyciu, co sprawia, że jest często wykorzystywana zarówno przez początkujących, jak i zaawansowanych użytkowników języka angielskiego. Struktura zdania z „be going to” wygląda następująco:

Podmiot + be (am/is/are) + going to + czasownik w formie podstawowej

Kiedy się jej używa? Istnieje kilka kontekstów, w których konstrukcja „be going to” jest najbardziej odpowiednia:

1. Do wyrażania planów lub zamiarów: Ucząc się angielskiego warto zapamiętać, że jeżeli masz zamiar coś zrobić i jest to dla Ciebie pewne, konstrukcja „be going to” będzie najbardziej odpowiednia.

  • Przykład: „I am going to visit my grandma next week.” (Zamierzam odwiedzić moją babcię w przyszłym tygodniu.)

2. W odniesieniu do czynności, które mają nastąpić w przyszłości, ale są już zaplanowane lub postanowione: Jeśli coś jest już zaplanowane i pewne, użyj „be going to”.

  • Przykład: „We are going to move to a new house next month.” (W przyszłym miesiącu przeprowadzamy się do nowego domu.)

3. Do wyrażania przewidywań lub intuicji: Jeżeli coś wydaje Ci się być prawdopodobne na podstawie obecnych okoliczności, również możesz użyć „be going to”.

  • Przykład: „Look at the sky. It is going to rain soon.” (Spójrz na niebo. Zaraz będzie padać.)

Dodatkowe przykłady:

  • „She is going to start a new job.” (Ona zacznie nową pracę.)
  • „They are going to have a baby.” (Oni będą mieli dziecko.)
  • „You are going to love this movie.” (Ten film Ci się na pewno spodoba.)

Konstrukcja “will” w języku angielskim

Konstrukcja „will” w języku angielskim jest często używana do formułowania obietnic, deklaracji, przewidywań oraz szybkich decyzji. Struktura zdania z „will” jest równie prosta, co w przypadku „be going to”, i wygląda następująco:

Podmiot + will + czasownik w formie podstawowej

„Will” znajduje zastosowanie w kilku różnych kontekstach:

1. Do wyrażania obietnic: Jeśli obiecujesz coś zrobić, „will” jest najbardziej odpowiednią konstrukcją.

  • Przykład: „I will help you with your homework.” (Pomogę ci z twoją pracą domową.)

2. Do wyrażania deklaracji: Jeżeli chcesz zadeklarować, że coś zrobisz, również użyjesz „will”.

  • Przykład: „I will become a doctor.” (Zostanę lekarzem.)

3. Do wyrażania przewidywań opartych na faktach: Jeżeli coś jest bardzo prawdopodobne i wysnuwamy wnioski na podstawie faktów, „will” jest odpowiednim wyborem.

  • Przykład: „If you don’t wear a coat, you will get cold.” (Jeżeli nie założysz płaszcza, zmarzniesz.)

4. Do podjęcia działania w odpowiedzi na sytuację: Często używamy „will” wtedy, kiedy podejmujemy decyzję w chwili mówienia, jako spontaniczną reakcję na coś.

  • Przykład: „The phone is ringing. I will answer it.” (Telefon dzwoni. Odbiorę.)

Dodatkowe przykłady:

  • „She will arrive at 5 PM.” (Ona przyjedzie o godzinie 17:00.)
  • „They will not accept our offer.” (Oni nie zaakceptują naszej oferty.)

Różnica między “will” a “be going to”

Ucząc się angielskiego warto wiedzieć, że wyróżniamy dwa główne sposoby wyrażania przyszłości po angielsku. „Will” i „be going to” to dwie konstrukcje służące do wyrażania przyszłości angielskiej, które są często używane podczas mówienia w tym języku. Obie są używane do wyrażania czynności, które mają nastąpić w przyszłości. Jednak między nimi istnieje kilka kluczowych różnic. 

„Will” jest bardziej ogólną konstrukcją i używa się jej do wyrażania planów, decyzji, obietnic, propozycji, przewidywań i ogólnych wypowiedzi o przyszłości.

W przeciwieństwie do tego, „be going to” jest bardziej konkretną konstrukcją czasu przyszłego. Używa się jej głównie do wyrażania planów, które są już podjęte, przewidywań opartych na dowodach i przewidywań opartych na intuicji. Konstrukcję „be going to” często myli się z konstrukcją „will”, która również służy do wyrażania przyszłości. 

Główna różnica między tymi konstrukcjami polega na tym, że „be going to” jest używana do wyrażania planów i zamierzeń, podczas gdy „will” jest używana do wyrażania obietnic, deklaracji, przewidywań opartych na faktach lub do podjęcia działania w odpowiedzi na sytuację.

Przykłady zdań z will be i be going to:

  • „I am going to buy a new car.” (Zamierzam kupić nowy samochód.)
  • „I will buy a new car if I get a raise.” (Kupię nowy samochód, jeśli dostanę podwyżkę.)
  • „She is going to travel around the world next year.” (Ona zamierza podróżować dookoła świata w przyszłym roku.)
  • „She will travel around the world if she wins the lottery.” (Ona podróżuje dookoła świata, jeśli wygra na loterii.)
  • „They are going to get married soon.” (Oni zamierzają wkrótce wziąć ślub.)
  • „They will get married if their parents agree.” (Oni wezmą ślub, jeśli ich rodzice się zgodzą.)
  • „We are going to start a new project.” (Zamierzamy rozpocząć nowy projekt.)
  • „We will start a new project if we get the funding.” (Rozpoczniemy nowy projekt, jeśli dostaniemy finansowanie.)

Present Simple do wyrażania przyszłości

Present Simple w kontekście przyszłości jest używany głównie do wyrażania bliższych planów. Jest to forma czasu, która ma swoje specyficzne zastosowania:

  • Do wyrażania przyszłych wydarzeń, które są zaplanowane, regularne lub rutynowe: Na przykład, „The meeting starts at 10 AM.” (Spotkanie zaczyna się o 10:00).
  • W zdaniach podrzędnych, z reguły okolicznikowych, zaczynających się od „when”, „until”, „where”: Na przykład, „I will call you when the meeting ends.” (Zadzwonię do ciebie, kiedy spotkanie się zakończy).
  • Służy do wydawania instrukcji i wskazówek: Na przykład, „Turn left when you reach the corner.” (Skręć w lewo, kiedy dojdziesz do rogu).
  • W pierwszym trybie warunkowym określa warunek, możliwy do zajścia w przyszłości: Na przykład, „If it rains, the game is cancelled.” (Jeśli będzie padać, mecz zostanie odwołany).

Present Simple jest najczęściej używany do wyrażania regularnych lub rutynowych wydarzeń, które są zaplanowane i pewne.

Present Continuous do wyrażania przyszłości

Present Continuous jest najczęściej używany do wyrażania wcześniej ustalonych planów i jest szczególnie użyteczny, gdy chcemy podkreślić pewność lub bliskość w czasie danego wydarzenia. Jest często używany w następujących sytuacjach:

  • Do opisania wydarzeń, które zostały już zaplanowane lub zarezerwowane: Na przykład, „I am meeting my friends for dinner tonight.” (Spotykam się z przyjaciółmi na kolację dzisiaj wieczorem).
  • Do opisania czynności, które mają się wydarzyć w najbliższej przyszłości: Na przykład, „We are leaving for vacation tomorrow.” (Wyjeżdżamy na wakacje jutro).
  • Do opisania czynności, które są częścią większego planu lub harmonogramu: Na przykład, „She is presenting her project next week as part of the annual conference.” (Ona prezentuje swój projekt w przyszłym tygodniu jako część rocznej konferencji).

Present Continuous vs „going to”

Present Continuous i „be going to” są dwiema formami czasowymi używanymi do wyrażania przyszłości w języku angielskim, ale mają różne niuanse i zastosowania. Present Continuous jest często używany do wyrażania czynności, które są zaplanowane lub zarezerwowane w przyszłości. Jest to forma czasu, która podkreśla pewność i bliskość w czasie wydarzenia. Z kolei „be going to” jest używane do wyrażania czynności, które zostały zaplanowane lub postanowione, ale nie są jeszcze potwierdzone.

Przykład tego samego zdania w Present Continuous i z wykorzystaniem „be going to”:

  • Present Continuous: „I am meeting my friends for dinner tonight.” (Spotykam się z przyjaciółmi na kolację dzisiaj wieczorem.)
  • Be going to: „I am going to meet my friends for dinner tonight.” (Zamierzam spotkać się z przyjaciółmi na kolację dzisiaj wieczorem.)

W przypadku zdania w Present Continuous, możemy być pewni, że spotkanie na kolację jest już zaplanowane i zarezerwowane. W przypadku zdania z „be going to”, spotkanie jest zaplanowane, ale niekoniecznie zarezerwowane lub potwierdzone. Obydwie formy są użyteczne, ale wybór między nimi często zależy od kontekstu i stopnia pewności wydarzenia.

Czas Future Simple

Czas Future Simple, znany również jako „will” w kontekście przyszłości, jest używany głównie do wyrażania obietnic, deklaracji, przewidywań i szybkich decyzji. Na przykład, jeżeli chcemy zadeklarować, że coś zrobimy w przyszłości, możemy powiedzieć „I will do it.” Future Simple jest też często używany w pierwszym trybie warunkowym, gdzie określa warunek możliwy do zajścia w przyszłości, jak w zdaniu „If it rains, we will stay at home.” W kontekście mówienia o przyszłości, Future Simple jest często używany, gdy chcemy wyrazić pewność, obietnicę lub deklarację.

Czas Future Continuous

Czas Future Continuous jest używany głównie do mówienia o wydarzeniach, które będą w trakcie trwania w pewnym momencie w przyszłości. Na przykład, „I will be working at 10 AM tomorrow” (Będę pracował jutro o 10:00), co sugeruje, że czynność (praca) będzie trwała w określonym czasie. Future Continuous jest również używany do wyrażenia zdarzeń, które są naturalnym wynikiem bieżących wydarzeń, jak w zdaniu „You will be feeling better soon” (Wkrótce poczujesz się lepiej). W kontekście mówienia o przyszłości, Future Continuous jest używany, gdy chcemy podkreślić trwanie, rozwój lub naturalną kontynuację wydarzenia.

Konstrukcja “To be to” / “to be about to”

Konstrukcje „to be to” i „to be about to” są używane w języku angielskim, aby wyrazić plany lub zamierzenia odnoszące się do przyszłości. Każda z nich ma swoje specyficzne zastosowania i konteksty, w których jest najbardziej odpowiednia.

1. „To be to” odnosi się do planów i zobowiązań, które zostały wcześniej ustalone lub zaplanowane. Oznacza to, że coś jest zaplanowane lub ustalone na przyszłość. Może to dotyczyć zadań, obowiązków, terminów lub innych wydarzeń. Często jest używane w kontekście planów, harmonogramów, umów, itp. Struktura zdania jest następująca: „Subject + am/is/are + to + base form of the verb.”

Przykłady:

  • I am to meet with the client at 2 PM. (Mam się spotkać z klientem o 14:00.)
  • They are to submit their reports by the end of the week. (Mają złożyć swoje raporty do końca tygodnia.)
  • The new product is to be launched next month. (Nowy produkt ma być wprowadzony na rynek w przyszłym miesiącu.)

2. „To be about to” odnosi się do bardziej natychmiastowych działań w bardzo bliskiej przyszłości. Oznacza to, że coś jest gotowe do zrobienia w bardzo bliskiej przyszłości, jesteśmy w momencie przed podjęciem konkretnej akcji. Jest używane, aby wyrazić nagłą decyzję lub zamiar zrobić coś zaraz. Struktura zdania to: „Subject + am/is/are + about to + base form of the verb.”

Przykłady:

  • I am about to leave for the airport, so I can’t talk right now. (Za chwilę wyjeżdżam na lotnisko, więc teraz nie mogę rozmawiać.)
  • She is about to call the doctor because she’s not feeling well. (Za chwilę zadzwoni do lekarza, bo źle się czuje.)
  • They are about to announce the winner of the competition. (Za chwilę ogłoszą zwycięzcę konkursu.)

Obydwie konstrukcje są przydatne w różnych kontekstach i pozwalają na precyzyjne wyrażanie dodatkowych aspektów przyszłości.

Podsumowanie – jak wybrać odpowiednią formę do wyrażania przyszłości?

W języku angielskim istnieje wiele sposobów wyrażania przyszłości. Najważniejsze z nich to „be going to”, „will” i Present Simple. Każdy z nich ma swoje zastosowania i konteksty, w których jest używany. Wybór odpowiedniego czasu zależy od sytuacji, w jakiej się znajdujemy. Dlatego ważne jest, aby znać różnice między nimi i umieć je stosować w praktyce.

W języku angielskim mamy kilka Oto kilka wskazówek, które mogą pomóc w wyborze najodpowiedniejszej opcji, jeśli chodzi o wyrażanie przyszłości: 

  • Jeżeli wydarzenie jest zaplanowane i pewne, możesz użyć „be going to” lub Present Continuous.
  • Jeżeli decyzja jest spontaniczna, użyj „will”.
  • Jeżeli mówisz o harmonogramach i rozkładach, użyj Present Simple.

Aby zrozumieć i prawidłowo zastosować omawiane zasady gramatyczne, polecamy regularne ćwiczenia i użycie ich w praktycznych kontekstach. Możesz również skorzystać z różnych materiałów edukacyjnych dostępnych online, aby ugruntować swoją wiedzę. Dziękujemy za przeczytanie i życzymy sukcesów w nauce języka angielskiego!

5/5

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ta strona jest chroniona przez reCAPTCHA i obowiązują Zasady ochrony prywatności Google i Warunki korzystania z usługi

Redactor's choice
You might also like
części mowy w języku angielskim
Gramatyka
Wybierz język
Down arrow icon
Argentina Brazil Chile Czech Republic Denmark Finland France Germany Global English Global العربية Greece Hungary India Indonesia Israel Italy Japan Malaysia Netherlands Norway Poland Portugal Romania Russia Slovakia South Korea Spain Sweden Turkey
Cookie icon
Używamy plików cookie, aby poprawić komfort korzystania z naszej witryny. Korzystając z naszej strony internetowej wyrażasz zgodę na zapisywanie plików cookies w Twojej przeglądarce.