Starred posts 
10 min
Różnica między „don’t” i „doesn’t” w języku angielskim leży głównie w zastosowaniu tych form w różnych kontekstach gramatycznych. „Don’t” jest formą używaną z osobami I, II oraz III liczby mnogiej i I oraz II liczby pojedynczej, zaś „doesn’t” stosuje się z trzecią osobą liczby pojedynczej. Oba te zwroty są niezbędne do tworzenia zdań przeczących w czasie Present Simple, co czyni je jednymi z podstawowych elementów gramatycznych w angielskim.
W dzisiejszym wpisie szczegółowo omówimy, jak i kiedy używać tych dwóch form, przybliżając uczniom ich praktyczne zastosowanie w codziennej komunikacji oraz w zadaniach pisemnych. Temat ten, mimo że wydaje się dość podstawowy, kryje wiele niuansów, które są kluczowe dla poprawnego używania języka angielskiego.
W artykule znalazły się bogate wyjaśnienia oraz praktyczne przykłady, które pomogą w przyswojeniu materiału i zrozumieniu zasad decydujących o użyciu „don’t” i „doesn’t”. Na zakończenie przygotowaliśmy również kilka ćwiczeń, które pozwolą uczniom sprawdzić i utrwalić zdobytą wiedzę. Zapraszamy do zgłębiania tajników angielskiej gramatyki razem z nami!
Don’t i Doesn’t w języku angielskim – konstrukcja zdania
„Don’t” i „Doesn’t” są formami używanymi do tworzenia zdań przeczących w czasie Present Simple. Obydwie formy pełnią funkcję zaprzeczenia działania, które jest wyrażane przez główny czasownik zdania.
Struktura zdania przeczącego z użyciem „don’t” obejmuje podmiot, „don’t” i czasownik w formie podstawowej (infinitive bez „to”). Stosujemy „don’t” z I, II osobą liczby pojedynczej, każdą osobą liczby mnogiej oraz I i II osobą liczby pojedynczej.
W zdaniu: I don’t eat meat. (Ja nie jem mięsa.), wyróżniamy: Podmiot: I + Przeczenie: don’t + Czasownik główny: eat + Reszta zdania: meat.
W przypadku „doesn’t”, struktura zdania jest podobna, ale używamy „doesn’t” zawsze z trzecią osobą liczby pojedynczej (he, she, it).
W zdaniu: She doesn’t go to school. (Ona nie chodzi do szkoły.), wyróżniamy: Podmiot: She + Przeczenie: doesn’t + Czasownik główny: go + Reszta zdania: to school.
W obu przypadkach, po „don’t” i „doesn’t” czasownik występuje w formie podstawowej, co jest typowe dla czasu Present Simple w strukturze zdania przeczącego. Taka konstrukcja pozwala na jasne i skuteczne przekazywanie negacji w codziennym użytkowaniu języka angielskiego.
Kiedy używamy Don’t po angielsku?
Forma don’t, będąca skróconą formą przeczenia do not jest używana głównie w czasie Present Simple do tworzenia zdań przeczących. Stosujemy ją dla I i II osoby liczby pojedynczej oraz dla wszystkich osób w liczbie mnogiej. Jest to podstawowa forma przeczenia dla działań, które są ogólnie nieprawdziwe, nieodbywają się regularnie lub są zabronione w chwili obecnej lub zazwyczaj.
Przykłady zdań:
- We don’t accept credit cards. (Nie akceptujemy kart kredytowych.)
- You don’t need to come early. (Nie musisz przychodzić wcześnie.)
- They don’t play tennis on Fridays. (Oni nie grają w tenisa w piątki.)
Kiedy używamy Doesn’t po angielsku?
Do not i does not vs. Don’t i Doesn’t
Formy „do not” i „does not” są pełnymi wersjami przeczeń, które w mowie potocznej oraz nieformalnych tekstach pisanych często są skracane do „don’t” i „doesn’t”.
Ale uwaga: „dont” pisane bez apostrofu nie jest poprawną formą w języku angielskim. Poprawne skrócenie formy „do not” do „don’t”, wymaga użycia apostrofu, wskazującego na opuszczenie litery 'o’ w słowie „not”. Podobnie, „does not” skraca się do „doesn’t”, z apostrofem zastępującym literę 'o’.
Aby poprawnie skrócić formę „do not”, należy napisać „don’t”, umieszczając apostrof między 'n’ a 't’, co pokazuje, że pominięto literę 'o’ w „not”. Analogicznie, „does not” skraca się do „doesn’t” z apostrofem pomiędzy 'n’ a 't’.
Pełne formy „do not” i „does not” są bardziej formalne i często stosowane w oficjalnych dokumentach, formalnych wypowiedziach lub w sytuacjach, które wymagają jasnego podkreślenia przeczenia. Skrócone formy „don’t” i „doesn’t” są bardziej nieformalne i powszechnie używane w codziennej komunikacji.
Poniżej prezentujemy przykładowe zdania, w których zestawiliśmy pełną formę przeczenia ze skróconą formą.
- Pełna forma: I do not agree with you. (Nie zgadzam się z tobą.) | Skrócona forma: I don’t agree with you. (Nie zgadzam się z tobą.)
- Pełna forma: They do not like the movie. (Oni nie lubią tego filmu.) | Skrócona forma: They don’t like the movie. (Oni nie lubią tego filmu.)
- Pełna forma: She does not want to go out tonight. (Ona nie chce dziś wieczorem wychodzić.) | Skrócona forma: She doesn’t want to go out tonight. (Ona nie chce dziś wieczorem wychodzić.)
Trudniejsze przykłady – Don’t i Doesn’t z rzeczownikami niepoliczalnymi
Do i does po angielsku – twierdzenie jako podstawa przeczenia
Ćwiczenia na Don’t i Doesn’t
Sprawdź swoją wiedzę na temat użycia form „don’t”, „doesn’t”, „do not” i „does not” w języku angielskim. Te ćwiczenia pomogą lepiej zrozumieć, jak stosować te formy w różnych kontekstach gramatycznych. Wybierz jedną poprawną odpowiedź na każde z poniższych pytań.
