6 min 
1- Jak działa czasownik „to be” w czasie teraźniejszym (Present Simple)?
- Co oznaczają „was” i „were” i do czego się odnoszą?
- Czy „I were” może być poprawne?
- Jakie są różnice między „was” i „were” w czasie Past Continuous?
- Jak brzmią krótkie odpowiedzi z „was” i „were”?
- Jak używa się „was” i „were” w stronie biernej?
- Quiz: Sprawdź, czy dobrze rozumiesz „was” i „were”!
- Was i were to formy czasu przeszłego czasownika to be, używane w zależności od osoby i liczby – was z „I”, „he”, „she”, „it”, a were z „you”, „we”, „they”.
- W stronie biernej (passive voice) czasowniki „was” i „were” łączą się z III formą głównych czasowników, tworząc struktury takie jak was invited czy were told, używane przy opisie działań wykonanych wobec podmiotu.
- W trybie przypuszczającym można użyć „I were” jako formy nierealnej — przykładowo w zdaniu If I were you…, co stanowi wyjątek od standardowej odmiany.
Poprawne stosowanie form „was” i „were” w języku angielskim zależy przede wszystkim od osoby gramatycznej oraz liczby (pojedynczej lub mnogiej), a także od rodzaju zdania – twierdzącego, pytającego czy przeczącego. Obie te formy są odmianami czasownika „to be”. Zrozumienie zasad ich użycia jest podstawą opanowania konstrukcji zdań w czasie przeszłym Past Simple, a także ważnym elementem znajomości czasów angielskich jako całości.
Jak działa czasownik „to be” w czasie teraźniejszym (Present Simple)?
Zanim przejdziemy dalej przypomnijmy też sobie, że czasownik „to be” w czasie teraźniejszym ma trzy podstawowe formy: am, is i are. Wybór zależy od osoby oraz od tego, czy podmiot występuje w pojedynczej liczbie, czy w liczbie mnogiej.
- I → am
- he / she / it → is
- you / we / they → are
Te formy służą zarówno do opisywania stanów, jak i identyfikacji osób, miejsc czy rzeczy. Gdy opisujemy czynność wykonywaną regularnie, używamy innych czasowników, ale „to be” samodzielnie może pełnić rolę czasownika głównego.
W czasie przeszłym odmiana tego czasownika wygląda jednak nieco inaczej.
Co oznaczają „was” i „were” i do czego się odnoszą?
Formy „was” i „were” to czas przeszły prosty (Past Simple) od czasownika „to be”. W języku polskim odpowiadają formie „byłem”, „była”, „byliśmy”, „były” i podobnym, w zależności od osoby i liczby. Czasownik przyjmuje tylko dwie wersje: was lub were.
Kiedy używamy „was”, a kiedy „were”?
„Was” to forma używana w liczbie pojedynczej i tylko z zaimkami:
- I (czyli „ja”)
- he (on), she (ona), it (ono)
„Were” pojawia się z zaimkami:
- you (ty / wy),
- we (my),
- they (oni / one)
W języku angielskim druga osoba liczby pojedynczej („you”) przyjmuje formę „were”, co często budzi wątpliwości, bo wygląda jak liczba mnoga. Niezależnie od tego, czy mówimy do jednej osoby, czy do kilku – „you were” jest zawsze poprawne.
Przykłady poprawnego użycia:
- I was tired. (Byłem zmęczony.)
- She was at home. (Ona była w domu.)
- It was cold yesterday. (Było zimno wczoraj.)
- We were at the cinema yesterday. (Byliśmy w kinie wczoraj.)
- You were not ready. (Nie byłeś gotowy.)
- They were late. (Oni się spóźnili.)
Jak brzmi odmiana „was” i „were” w pytaniach i przeczeniach?
Aby utworzyć pytanie z „was” lub „were”, należy podmiot przenieść na początek zdania poprzez inwersję. Pytania mogą mieć charakter ogólny lub szczegółowy, z użyciem słów pytających takich jak „where”, „why”, „when”, „what”, „who”.
Przykłady:
- Were you at the party? (Byłeś na imprezie?)
- Was she tired? (Czy ona była zmęczona?)
- Where were they? (Gdzie oni byli?)
- Why was he angry? (Dlaczego on był zły?)
W przeczeniach wystarczy do „was” lub „were” dodać „not”. Powstają w ten sposób formy:
- was not / wasn’t
- were not / weren’t
Przykłady:
- She wasn’t at the cinema. (Nie było jej w kinie.)
- They weren’t at home. (Nie było ich w domu.)
- It wasn’t there. (Nie było tego tam.)
- You weren’t there. (Nie byłeś tam.)
Jak wygląda pełna odmiana „was” i „were”?
Poniżej znajduje się tabela przedstawiająca odmianę czasownika „to be” w czasie past simple w zdaniach twierdzących, przeczących i pytających:
| Osoba | Zdanie twierdzące | Zdanie przeczące | Zdanie pytające |
| I (ja) | I was | I was not / I wasn’t | Was I…? |
| You (ty/wy) | You were | You were not / weren’t | Were you…? |
| He / She / It | He was | He was not / wasn’t | Was he…? |
| We (my) | We were | We were not / weren’t | Were we…? |
| They (oni / one) | They were | They were not / weren’t | Were they…? |
Czy „I were” może być poprawne?
Choć forma „I were” wydaje się niepoprawna, występuje w trybie warunkowym (tzw. subjunctive), kiedy mówimy o sytuacjach hipotetycznych, nierealnych lub wyobrażonych. W języku angielskim takie konstrukcje są charakterystyczne dla drugiego okresu warunkowego (Second Conditional) oraz zdań wyrażających życzenia, przypuszczenia lub żal.
Przykłady zdań warunkowych z „I were”:
- If I were you, I would talk to her. (Gdybym był na twoim miejscu, porozmawiałbym z nią.)
- I wish I were taller. (Chciałbym być wyższy.)
- If she were here, she would help us. (Gdyby ona tu była, pomogłaby nam.)
W takich przypadkach „were” stosuje się do każdej osoby, również w pierwszej i trzeciej osobie liczby pojedynczej – co stanowi wyjątek od zasad past simple. Taka forma nie odnosi się do przeszłości, lecz do sytuacji nierzeczywistej w teraźniejszości lub przyszłości.
Jakie są różnice między „was” i „were” w czasie Past Continuous?
Czas Past Continuous (czas przeszły ciągły) składa się z formy przeszłej czasownika „to be” – czyli was lub were – oraz czasownika głównego z końcówką -ing. Służy do opisu czynności, które trwały w określonym momencie w przeszłości.
Schemat wygląda następująco:
- podmiot + was/were + czasownik z końcówką -ing
Przykłady zdań twierdzących:
- She was reading all day. (Czytała przez cały dzień.)
- They were working in the garden. (Pracowali w ogrodzie.)
- You were tired and you were sleeping. (Byłeś zmęczony i spałeś.)
- I was watching TV at night. (Oglądałem telewizję w nocy.)
Warto zwrócić uwagę, że forma „was reading” wskazuje na czynność trwającą, która działa się w danym momencie w przeszłości – np. yesterday at 6 PM.
Zdania przeczące w Past Continuous
W zdaniach przeczących dodajemy „not”: was not / wasn’t, were not / weren’t
- She wasn’t listening. (Ona nie słuchała.)
- They weren’t playing. (Oni nie grali.)
- He wasn’t doing anything. (On nic nie robił.)
- You weren’t there. (Nie było cię tam.)
Zdania pytające w czasie Past Continuous
Aby utworzyć pytanie, stosujemy zamianę miejscami podmiotu i orzeczenia, np.:
- Was she reading? (Czy ona czytała?)
- Were you working all day? (Czy pracowałeś przez cały dzień?)
- What were they doing? (Co oni robili?)
- Where were you at night? (Gdzie byłeś w nocy?)
Jak brzmią krótkie odpowiedzi z „was” i „were”?
W języku angielskim często stosuje się tzw. krótkie odpowiedzi, czyli skrócone potwierdzenia lub zaprzeczenia. W czasie past simple wyglądają one następująco:
Pytanie: Were you at home?
- Yes, I was.
- No, I wasn’t.
Pytanie: Were they at the party?
- Yes, they were.
- No, they weren’t.
Pytanie: Was she tired?
- Yes, she was.
- No, she wasn’t.
Jak używa się „was” i „were” w stronie biernej?
W języku angielskim strona bierna (passive voice) stosowana jest wtedy, gdy nie skupiamy się na wykonawcy czynności, lecz na obiekcie tej czynności — czyli tym, co zostało zrobione. W czasie Past Simple, tworzenie strony biernej wymaga użycia odpowiedniej formy czasownika to be w czasie przeszłym — czyli „was” lub „were” — oraz czasownika głównego w trzeciej formie (past participle), tzw. III formie.
- The window was broken. (Okno zostało zbite.)
- The invitations were sent yesterday. (Zaproszenia zostały wysłane wczoraj.)
- She was invited to the party. (Ona została zaproszona na imprezę.)
- They were given instructions. (Dano im instrukcje.)
- The garden was cleaned in the morning. (Ogród został posprzątany rano.)
W stronie biernej czasownik nie odnosi się do działania podmiotu, lecz do tego, co się z nim stało. Podmiot staje się obiektem czynności. Dla porównania:
| Strona czynna | Strona bierna |
| They built the house. | The house was built. |
| He wrote the book. | The book was written. |
| They weren’t watching the match. | The match wasn’t watched. |
Quiz: Sprawdź, czy dobrze rozumiesz „was” i „were”!
Znasz już zasady użycia „was” i „were”? Umiesz odróżnić formy twierdzące od pytań i przeczeń? Wiesz, kiedy można powiedzieć „I were”? Przekonaj się, czy potrafisz zastosować wszystko w praktyce — rozwiąż krótkie zadania i sprawdź odpowiedzi.
Zadanie 1: Uzupełnij zdanie poprawną formą was lub were
- I ___ very happy yesterday.
2. You ___ not at school.
3. They ___ at the cinema.
4. She ___ tired after the match.
5. We ___ at home all day.
Odpowiedzi 
- 1 → was
- 2 → were
- 3 → were
- 4 → was
- 5 → were
Zadanie 2: Wybierz poprawne pytanie
- ___ you at the party yesterday?
2. ___ she angry?
3. Where ___ they last night?
4. ___ he at the cinema yesterday?
5. Why ___ it so quiet?
Odpowiedzi
- 1 → Were
- 2 → Was
- 3 → were
- 4 → Was
- 5 → Was
Zadanie 3: Wybierz poprawną formę przeczącą
- She ___ at home.
2. They ___ ready.
3. He ___ tired.
4. It ___ interesting.
5. You ___ there.
Odpowiedzi
- 1 → wasn’t
- 2 → weren’t
- 3 → wasn’t
- 4 → wasn’t
- 5 → weren’t
Zadanie 4: Wybierz poprawne zdanie w stronie biernej
- The homework ___ checked.
2. The windows ___ not cleaned.
3. The books ___ read in class.
4. She ___ invited to the garden party.
5. The chairs ___ moved before the meeting.
Odpowiedzi
- 1 → was
- 2 → were
- 3 → were
- 4 → was
- 5 → were
Opanowanie form „was” i „were” to nie tylko kwestia gramatyki, ale przede wszystkim budowania pewności językowej w wypowiedziach pisemnych i ustnych. Na zajęciach z języka angielskiego dla dzieci w Novakid uczniowie:
- uczą się rozróżniać osoby i liczby, co jest kluczowe przy formułowaniu poprawnych zdań;
- rozwijają intuicję językową, ucząc się, kiedy powiedzieć „they were”, a kiedy „she was”;
- ćwiczą konstrukcje w formie twierdzącej, pytającej i przeczącej, dzięki czemu potrafią opowiadać o przeszłości i zadawać pytania z użyciem were you?, was she?, were they? itd.;
- zdobywają umiejętność tworzenia stron biernych, które są niezbędne na dalszych etapach nauki (np. the book was read);
- uczą się gramatyki w działaniu – nie w tabelach, lecz w zabawie i dialogach z lektorami.
Dzięki temu dziecko nie tylko poznaje teorię, ale przede wszystkim używa języka naturalnie, bez sztuczności i barier komunikacyjnych. Zapisz je na kurs angielskiego w Novakid i zadbaj o jego solidne podstawy językowe.
Super pomoc. Dziękuję.