Will i going to – kiedy i jak używamy tych konstrukcji? 

„Will” używamy wtedy, gdy decyzja zostaje podjęta w chwili mówienia, czyli jest spontaniczna. Przykład: I’m thirsty. I will buy some water. Mówimy to w momencie, gdy czujemy pragnienie – wcześniej tego nie planowaliśmy.

Z kolei „going to” wskazuje na zamiar, który powstał wcześniej. Jeśli decyzja została już podjęta, a czasem nawet coś już zrobiono w tym kierunku, używamy konstrukcji „be going to”. Na przykład: I’m going to buy a new computer tomorrow. – podjęcie decyzji nastąpiło wcześniej, mówimy o planie.

Nie. Choć oba wyrażenia odnoszą się do przyszłości, różnią się źródłem decyzji. W zdaniach typu Look at the clouds. It’s going to rain używamy „going to”, bo mamy przesłanki (czarne chmury). W zdaniu I think it will rain soon wyrażamy przewidywanie oparte na opinii, nie na dowodach – dlatego używamy „will”.

Konstrukcję „will” stosuje się w kilku typowych sytuacjach:

• gdy podejmujemy decyzję w chwili mówienia (OK, I will help you),
• gdy składamy obietnicę (I will call you tomorrow),
• gdy coś oferujemy (I will carry your bag),
• przy przewidywaniach, które opieramy na opiniach lub przypuszczeniach (I’m sure it will be great).

To klasyczne użycie czasu Future Simple. W takich przypadkach forma czasownika jest podstawowa: „will” + bezokolicznik bez „to”.

Konstrukcja „be going to” opisuje przyszłość związaną z planami, postanowieniami lub czymś, co już jest zaplanowane. Przykłady:

• They are going to visit us next week. (mają ustalone plany),
• I’m going to meet Tom at 6. (konkretne ustalenie),
• She is going to learn Spanish. (postanowienie).

Różnica między „will” a „going to” staje się widoczna również w zdaniach dotyczących przewidywań: jeśli mamy jakieś dowody lub przesłanki, wybieramy „going to”, a jeśli opieramy się na przeczuciu lub opinii – używamy „will”.

W zdaniach twierdzących „will” stosujemy bezpośrednio przed czasownikiem głównym. Konstrukcja jest prosta:

Podmiot + will + czasownik (bez „to”) + reszta zdania

Przykłady:

• She will buy a new computer tomorrow.
• I will help you with your homework.
• It will rain soon, look at the sky.

W obu przypadkach czasownik will nie zmienia się niezależnie od osoby, co odróżnia go od większości innych struktur w języku angielskim.

W zdaniach twierdzących z „going to” wykorzystujemy konstrukcję „be going to”, która odmienia się w zależności od osoby. Tu kluczowy jest czasownik be – to on się odmienia, a nie „going to”.

Podmiot + am/is/are + going to + czasownik + reszta zdania

Przykłady:

• I’m going to learn Spanish.
• They are going to see a doctor next week.
• She’s going to bake a cake.

Warto zauważyć, że „going to” wskazuje na zaplanowane działanie, czyli sytuację, w której decyzja została podjęta wcześniej – lub już coś ją zapowiada, np. czarne chmury: Look at the clouds – it’s going to rain.

W przeczeniach z „will” dodajemy słowo „not” po „will”. Skrócona forma to „won’t”:

• I won’t go to the party.
• She will not help us.
• They won’t be ready in time.

W przeczeniach z „going to” negacja pojawia się przy czasowniku „be”:

• I am not going to do that.
• They are not going to come.
• He is not going to call you.

Odmiana „am not”, „is not”, „are not” musi być dostosowana do osoby. Nie można napisać I am going not to go – to konstrukcyjnie błędne.

Pytania z „will” tworzymy przez inwersję: „will” pojawia się przed podmiotem.

• Will you help me?
• Will she come tomorrow?
• What will happen next week?

Pytania z „going to” budujemy, przestawiając formę „to be” na początek zdania.

• Are you going to watch the film?
• Is he going to meet us there?
• What are you going to do about it?

Zarówno przy „will”, jak i „going to” stosujemy klasyczne pytania typu Yes/No lub pytania szczegółowe z zaimkiem pytającym. Konstrukcja z „going to” wymaga większej uwagi ze względu na odmianę czasownika „be”.

Niektóre konstrukcje z „will” i „going to” są wyjątkowo częste i warto je znać już na początkowym etapie nauki. Oto przykłady użycia w kontekście codziennych sytuacji:

• I think it will rain later today.
• Look at the clouds – it’s going to rain soon.
• We’re going to buy a new computer tomorrow.
• Will you help me with this exercise?
• He’s going to start his new job next week.

Pojawiają się tu też formy skrócone, takie jak I’m going czy he’s going, które ściśle wiążą się z konstrukcją be going to. Warto je opanować razem z zasadą inwersji stosowaną w pytaniach.

Oprócz „will” i „going to” w języku angielskim można mówić o przyszłości także za pomocą innych czasów gramatycznych:

• Present Continuous: wyrażanie zaplanowanych spotkań, wydarzeń o ustalonej dacie:

I’m meeting John at 6 p.m.

We’re flying to London tomorrow.

• Present Simple: rozkłady jazdy, kalendarze, harmonogramy:

The train leaves at 5:15.

School starts next week.

To również struktury, które dziecko może naturalnie stosować w połączeniu z innymi wyrażeniami dotyczącymi planów, np. next week, tomorrow, next month.

Poniżej zestawienie, które jasno pokazuje różnice między konstrukcjami „will” i „going to” w języku angielskim. Dotyczy to zarówno formy, jak i użycia w różnych kontekstach:

Zanim przejdziesz do kolejnej lekcji, zatrzymaj się na chwilę i przetestuj swoją wiedzę. Te ćwiczenia pomogą Ci utrwalić konstrukcje, które służą do wyrażania przyszłości: zarówno spontaniczne decyzje z „will”, jak i zaplanowane działania z „going to”.

Zadanie 1: Wybierz poprawną formę: „will” czy „going to”?

1. Look at those clouds. It ___ rain soon.
2. I think she ___ be very happy with the present.
3. We ___ visit our grandparents next weekend. We already told them.
4. Wait a minute! I ___ help you carry that.
5. They ___ buy a new house next year. They’ve already started searching.