W jaki sposób gry komputerowe i grywalizacja zmieniają edukację szkolną?

Gry komputerowe w edukacji szkolnej to oprogramowanie wykorzystujące mechaniki gier do celów dydaktycznych. Stanowią one interaktywne narzędzie wspierające tradycyjny proces nauczania. Gry edukacyjne wspierają rozwój kognitywny i motywują do nauki. Rozwijają także umiejętności kluczowe, takie jak rozwiązywanie problemów, myślenie krytyczne oraz praca zespołowa.

Uczniowie zdobywają wiedzę poprzez działanie i doświadczanie. Taka forma nauki wpływa na zaangażowanie i efektywność. Integracja gier z programem nauczania stanowi metodę edukacyjną.

Gry w edukacji szkolnej pełnią 3 kluczowe funkcje, które wpływają na rozwój kompetencji i umiejętności uczniów.

1. Funkcja motywacyjna: Mechanizmy takie jak rankingi i rywalizacja motywują uczniów do osiągania celów. Systemy nagród (wirtualne odznaki, punkty, poziomy) wzmacniają motywację i dają satysfakcję z postępów.
2. Funkcja stymulująca: Gry edukacyjne stymulują rozwój wyobraźni i logicznego myślenia. Interaktywne zadania wymagają od uczniów kreatywności, analizy informacji i podejmowania decyzji. Rozwija to zdolności kognitywne.
3. Funkcja ułatwiająca: Gry przekształcają naukę w angażujące doświadczenie. Uczniowie przyswajają wiedzę przez zabawę w mniej stresującym środowisku. Interaktywny charakter gier umożliwia eksperymentowanie, odkrywanie i otrzymywanie natychmiastowej informacji zwrotnej.

Jaką rolę odgrywają rankingi w zaangażowaniu uczniów?

Rankingi wizualizują postępy i osiągnięcia uczniów. Wprowadzają element rywalizacji, który motywuje uczniów do realizowania celów edukacyjnych. Uczniowie pracują indywidualnie lub współpracują w grupach. Rankingi dostarczają bezpośredniej informacji zwrotnej o miejscu ucznia w klasyfikacji.

 W jaki sposób wyznaczanie celów poprawia wyniki nauczania?

Ustalanie i osiąganie celów jest kluczowym elementem grywalizacji. Systemy gier edukacyjnych opierają się na wyznaczaniu konkretnych zadań do wykonania. Realizacja celów dostarcza uczniom satysfakcji i buduje pewność siebie. Uczy także planowania i zarządzania czasem.

Co stanowi wyzwanie w grach edukacyjnych? 

Przybierają różne formy, takie jak łamigłówki logiczne, problemy matematyczne lub zadania językowe. Przezwyciężanie trudności stymuluje kreatywność i logiczne myślenie. Pokonywanie wyzwań rozwija również umiejętności społeczne, w tym komunikację i pracę zespołową.
Wyzwania w grach edukacyjnych przyczyniają się do rozwoju intelektualnego i emocjonalnego. 

Jaką funkcję pełni fabuła w nauczaniu?

Fabuła w grywalizacji pozwala uczniom na identyfikację z postaciami i wcielanie się w role. Zwiększa to zaangażowanie i motywację. Fabuła kontekstualizuje abstrakcyjne pojęcia, ułatwiając ich zrozumienie. Wprowadzenie narracji sprawia, że nauka staje się bardziej przystępna i zapadająca w pamięć.

Istnieje 8 głównych korzyści z zastosowania gier i grywalizacji w edukacji. Systemy te motywują uczniów do osiągania celów edukacyjnych poprzez schematy nagród i wyzwań.

• Opłacalność finansowa: Gry edukacyjne pozwalają na oszczędności związane z materiałami dydaktycznymi. Przykładem jest wykorzystanie aplikacji edukacyjnych zamiast fizycznych materiałów.
• Bezpieczne środowisko: Gry komputerowe zapewniają otoczenie, gdzie uczniowie eksperymentują i uczą się na błędach bez realnych konsekwencji.
• Obiektywny system oceny: Mechaniki gier oferują wbudowane systemy oceniania, co umożliwia monitorowanie postępów i obiektywne porównywanie wyników.
• Wysokie zaangażowanie: Elementy grywalizacji, takie jak punkty, odznaki i tabele liderów, motywują uczniów do nauki.
• Indywidualne tempo pracy: Gry edukacyjne pozwalają na dostosowanie tempa nauki do poziomu umiejętności ucznia.
• Natychmiastowa informacja zwrotna: Gry oferują uczniom błyskawiczny feedback dotyczący ich działań, co przyspiesza korygowanie błędów.
• Rozwój wiedzy praktycznej: Symulacje realnych sytuacji ułatwiają uczniom zrozumienie zastosowania wiedzy w praktyce.
• Aktywna rola nauczyciela: Nauczyciel w procesie gamifikacji dostosowuje gry do potrzeb uczniów, monitoruje postępy i wspiera proces nauki.

Badania przeprowadzone przez Uniwersytet Najran na wydziale Wychowania Przedszkolnego z 2024 roku potwierdzają tę tezę. W ramach badania przeanalizowano ponad 136 różnych studiów. Objęły one dane od ponad 1400 dzieci. Stwierdzono, że GBL wywiera umiarkowany do dużego efekt na kluczowe rezultaty nauczania. Badania podkreślają również, że typ gry oraz czas trwania sesji znacząco wpływają na wyniki nauczania. Silne efekty wykazują gry typu łamigłówki (puzzle games). Dłuższe czasy sesji grania również dają mocniejsze rezultaty.

Eksperci ds. nauczania i zabawy podkreślają fundamentalne znaczenie gier w rozwoju.

• Według Caroline Paul, orędowniczki znaczenia zabawy, zabawa stanowi fundament uczenia się. Zabawa kształtuje kreatywność i wyrażanie siebie. Wspiera także konstruktywne rozwiązywanie problemów.
• James Hines Jr. podkreśla, że zabawa buduje charakter oparty na eksperymentowaniu. Buduje także postawę typu „zrób to sam”. Ten typ charakteru jest niezbędny w przyszłości.
• Raph Koster, autor książki Theory of Fun and Game Design, stwierdza, że gry są potężnym narzędziem. Umożliwiają one wykorzystanie motywacji wewnętrznej

Opis gry “Gra szyfrów”

„Gra szyfrów” to projekt edukacyjny Instytutu Pamięci Narodowej (IPN). Przenosi uczniów w realia wojny polsko-bolszewickiej, skupiając się na polskiej kryptologii. Gra łączy elementy historyczne z zagadkami logicznymi. Została zaprojektowana dla starszych uczniów. Rozwija umiejętności logicznego myślenia i analizy.

Wartość pedagogiczna gry „This War of Mine”

„This War of Mine” to gra zalecana przez Ministerstwo Edukacji i Nauki (MEiN) dla szkół ponadpodstawowych. Gra przedstawia doświadczenie cywilów próbujących przetrwać w warunkach wojennych. Kładzie nacisk na dylematy moralne i etyczne. Gra stawia na empatię i zrozumienie skutków konfliktów zbrojnych. Jest dostępna bezpłatnie dla szkół.

Tak. Pomimo licznych korzyści, implementacja gier cyfrowych w edukacji wiąże się z pewnymi wyzwaniami. Kluczową wadą może być ryzyko rozproszenia uwagi uczniów i przekierowania ich koncentracji z treści edukacyjnych na samą mechanikę gry (tzw. over-gamification). Wymaga to od nauczyciela umiejętnego projektowania zadań. Innym problemem jest potencjalny wykluczenie cyfrowe, wynikające z braku dostępu do odpowiedniego sprzętu lub szybkiego internetu w niektórych placówkach lub domach uczniów. Ponadto, istnieje konieczność krytycznej selekcji gier, aby upewnić się, że treści są zgodne z celami edukacyjnymi i wolne od niepożądanych wartości czy nadmiernej przemocy. Właściwe zbalansowanie czasu gry i nauki tradycyjnej jest niezbędne.

Wykorzystanie gier cyfrowych i grywalizacji jest dostosowywane do poziomu rozwoju kognitywnego i emocjonalnego uczniów.

• Szkoła Podstawowa (Młodsi Uczniowie): Na tym etapie dominują gry proste, kolorowe, oparte na bezpośredniej akcji i wizualnych nagrodach. Gry służą przede wszystkim do wprowadzania podstawowych pojęć, ćwiczenia pamięci i doskonalenia motoryki małej. Grywalizacja koncentruje się na systemach punktów, wirtualnych odznakach i krótkoterminowych celach.
• Szkoła Ponadpodstawowa (Starsi Uczniowie): Używane są tu bardziej złożone gry symulacyjne, strategiczne i oparte na narracji (np. „This War of Mine”), które stawiają na myślenie krytyczne, rozwiązywanie skomplikowanych problemów i dyskusję nad dylematami etycznymi/społecznymi. Grywalizacja może obejmować długoterminowe projekty, rozbudowane rankingi i role w grupie.

Niezbędne jest zapewnienie nauczycielom kompleksowego i strukturalnego szkolenia w zakresie efektywnej integracji nauczania grywalizowanego. Programy szkoleniowe powinny koncentrować się na pedagogice cyfrowej, obejmującej zarówno teoretyczne podstawy grywalizacji, jak i praktyczne umiejętności w zakresie doboru, adaptacji oraz tworzenia własnych elementów gier edukacyjnych. Kluczowe jest nauczenie kadry, w jaki sposób dostosować mechanizmy grywalizacji do specyficznych celów nauczania, monitorować postępy uczniów i używać danych z gier do obiektywnej ewaluacji. Ponadto, szkolenie musi uwzględniać aspekty techniczne (obsługa platform i oprogramowania) oraz metody zarządzania klasą w środowisku cyfrowym, minimalizując potencjalne czynniki rozpraszające. Nacisk musi być położony na rolę nauczyciela jako facylitatora procesu uczenia się, a nie tylko dostawcy treści.

Wykorzystanie gier komputerowych w edukacji szkolnej oraz mechanik grywalizacji jest metodą wspierającą proces dydaktyczny. Narzędzia te, stosowane jako uzupełnienie tradycyjnych form nauczania, wpływają na rozwój kluczowych umiejętności uczniów oraz na ich zaangażowanie w naukę. Właściwa transformacja edukacji szkolnej, dzięki Grom i Grywalizacji, opiera się na tworzeniu angażującego, interaktywnego i bezpiecznego środowiska do zdobywania wiedzy.